ಶುಕ್ರವಾರ, ಏಪ್ರಿಲ್ 16, 2010

ಮಳೆಯೋಲೆ...

ಒಂದು ಸುಂದರ ಸಂಜೆಯ ಜಡಿ ಮಳೆಯಲಿ ನೆನೆದು ತಂಪಾಗಿ ಬಂದವನ ಎದೆಗೆ ಬಿಸಿಯುಸಿರು ತಗಲುವಂತೆ ನಿಂತವಳೇ ಮಳೆಗೂ ಪ್ರೀತಿಗೂ ಅನೇಕ ಸಾಮ್ಯ.
ನನ್ನಂತೆ-ನಿನ್ನಂತೆ!!
ಪ್ರೀತಿಗೆ ಮಳೆ ಬೇಕು. ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ಬೇಕು. ಮಳೆ ಇದ್ದರೆ ಇಳೆ, ಬೆಳೆ ಎಲ್ಲ. ಮಳೆ ಎಂದರೆ ನೆನಪು. ನಿನ್ನೊಂದಿಗಿನ ನೆನಪು. ಹನಿಗೆ ಮೋಡದ ನೆನಪು, ಮೋಡಕ್ಕೆ ಸಾಗರದ ನೆನಪು, ಸಾಗರಕೆ ಹೊಳೆಯ ನೆನಪು, ಹೊಳೆಗೆ ಬಿದ್ದ ಹನಿಯ ಪುಳಕ. ಸಿಟ್ಟಿಗೆದ್ದರೆ ಕುಂಭದ್ರೋಣ, ಖುಷಿಯಾದರೆ ಧಾರೆ, ಅಂಗಳದ ಕೊನೆಗೆ ಸುರಿದಿಟ್ಟ ತಾರೆ.
ಮೊದಲ ಒಲವ ಮಳೆ
ಅದು ನಿಲ್ಲದ ಮಳೆ
ಮಳೆ ನಿಂತರೂ ಮರದ
ಹನಿ ನಿಲ್ಲುವದಿಲ್ಲ!!
ಮೊದಲ ಮಳೆಗೆ ತೆರೆದುಕೊಂಡ ಮನಸು ಒಳಗೊಳಗೇ ಮುತ್ತಾಗಿತ್ತಾ? ಅಥವಾ ಸ್ವಾತಿ ಮಳೆಯ ತನಕ ಕಾಯಬೇಕಾ?
ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ಸಿಕ್ಕಾಗ ಹೇಳು.
(ಧಾರೆಯಾಗಿ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿಯ ತುಂತುರು ಚಿಮುಕಿಸಿದ ನನ್ನ ವರ್ಷಧಾರೆಗೆ ಈ ಮಳೆ ನೆನಪಿನ ತಂಗಾಳಿ)

ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳಿಲ್ಲ:

ಕಾಮೆಂಟ್‌‌ ಪೋಸ್ಟ್‌ ಮಾಡಿ